ჩვენი ნათესავი იაპონია (sorry U.S.)

ინტერნეტში ბორიალისას ერთ იაპონურ სიტყვას გადავაწყდი, რომელიც საოცრად მაგონებდა რომელიღაც ქართულ სიტყვას; თავიდან ვერ მივხვდი რომელს. ბევრი ვიჭყლიტე ტვინი, მაგრამ ამაოდ. აი, ისე მომივიდა, ძალიან რომ გეჩქარება, ავტობუსს ელოდები და ის კიდევ, თითქოს ჯინაზე, აგვიანებს.

არის ასეთი სიტყვა ქართულში, რაც განთიადს აღნიშნავს – ცისკარს ეძახიან მას. ლექსიკონში თუ ჩახედავთ, ზუსტად ამ განმარტებას იპოვნით სხვა მისი სინონიმების გვერდით.

იაპონური სიტყვა კი, რომელსაც ”ცისკარს” ვამსგავსებ, ჟღერს როგორც ”ჰიკარი”. რას ნიშნავს ”ჰიკარი” (光), იკითხავთ თქვენ. თუ ჩვენს პატივცემულ გუგლში ნანახ ერთ-ერთ წყაროს დავეყრდნობით, ჰიკარი არის light.  light-ის ლინგვოსმიერი ერთ-ერთი განმარტება კი рассвет-ია, იგივე განთიადი ანუ ცისკარი.

ტა-დამ!!! თავს ქრისტოფორე კოლუმბივით ვგრძნობ, ამერიკა რომ აღმოაჩინა, იმ მომენტში. არა მარტო ფონეტიკურად, არამედ მნიშვნელობითაც ფრიად ჰგავს. არადა, საიდან სად – იაპონია-საქართველო.

პ.ს. ჰიკარი рассвет-ად რომც არ ითარგმნოსს და light იგულისხმებოდეს მხოლოდ და მხოლოდ როგორც შუქი, ამ ორ სიტყვათა მნიშვნელობები მაინც წააგავს ერთმანეთს. ასე რომ იაპონელები არიან ჩვენი ნათესავები. რა გვინდა იმ ევროპასთან და მითუმეტეს, ცხრამთისიქითა ა.შ.შ.-სთან. აგერაა იაპონია. მართალია, ცხრაზღვისიქითაა, მაგრამ ერთი რამე მაინც გვიგავს.

პ.პ.ს. უი, კიდევ ერთი რაღაც აღმოვაჩინე, მგონი. “ა.შ.შ.” ფონეტიკურად “ჰაშიშს” არ ჰგავს?